Yapmam gereken tek şey geriye dönüp bakmamak.
Etrafa da bakmamak...Başım önümde,kulaklarım sağır,aklım sadece varacağım noktaya odaklanmış vaziyette yolumda yürüyüp gitmek.
Kendi yolunda yürüyebilmenin mutluluğunu duyumsayarak ,ve insanca...
Geçmiş ,güzelliklerle bu kadar doluyken dönüp onu izlemek hüzün kaynağından başka bir şey olmaz.Ve bu hüznün, atılacak adımları sendeleteceğide aşikar.Öyleyse ,bir yol varsa önünde yoluna bak.Geriye değil.
Geride sadece güzellikler kalmış da değil.Elbette kırgınlıklar,başarısızlıklar,aptallıklar vs var.Hatta bunlar miktar olarak güzelliklerden çok daha fazladır.Sadece ,güzelliklerin yoğunluğunu aşamadıklarından geçmiş güzelliklerden ibaret gibi görünür.Pişmanlıklar,keşkeler geçmişin bu yüzüdür.
Geçmişe bakmanın bu güne hiç bir tesiri olmasa bile,dönüp bakmak için durmak zorunda olman bile bir zaman kaybıdır.Ve zaman geriye kazanılması mümkün olmayan kayıptır.O yüzden başını geçmişe çevirme.
Etrafındakileri duyma.Sana kendi hayat tecrübelerini yansıtmaktan başka bir şey yapmayacaklardır.Onların hayatı onlarındır.Bir düşün,sen O'musun?Ya da sen ne kadar O'sun?İnsan olmanın ve aynı organizmaya sahip olmanın dışında neyiniz var benzeyen.Birbirimize çok benziyoruz diyen iki insan arasında bile yedi tam benzerlik bulmakta zorlanırsın.Öyleyse gittiğin yolda birilerinden gelecek tesirler seni sen olmaktan uzaklaştıracaktır.Avam tavsiyeleriyle doğru yolda yürüyemeyeceğin aşikar.Zihnine giden kanalları tıka ve yolunda yürümeye adan.
Etrafındakilere de bakma.Kafanı karıştıracaklardır.Hissettiğin yabancılığı artıracaklardır.Doğrularını sorgulamana neden olacaklardır.O kalabalıklar bir karmaşa yığınından ibarettir.Ve o kadar yoğundur ki sanki hepsi bir bütünmüş gibi görünür.Sende o bütünün kenarında minicik bir parça..Kendini böyle algılatırlar sana ve güçsüz hissetmene neden olurlar. Onlara katılmayı düşünüverme tehlikesi baş gösterir ki bu çok büyük bir tehlikedir.Batıla dalanlarla birlikte sende batıla dalar gidersin,haberin olmaz.
Senin yolun nedir?
Senin yolun kalbindir.Gittiğin yolu kalbine çizdirirsen eninde sonunda yolun hedefe giden doğru yolla birleşir.
Ya yolunda yürüyeceksin,ya da yol olacaksın...
Bu hayatta üçüncü bir seçeneğin yoktur...
"Birbirimize çok benziyoruz diyen iki insan arasında bile yedi tam benzerlik bulmakta zorlanırsın.Öyleyse gittiğin yolda birilerinden gelecek tesirler seni sen olmaktan uzaklaştıracaktır.Avam tavsiyeleriyle doğru yolda yürüyemeyeceğin aşikar."
YanıtlaSilyazın çok gerçek, çok hayattan, çok bizden ve çok benden... Aynı olduğumuzdan değil aynı şeyleri sorguladığımızdan..
Öncelikle çok teşekkür ederim Gökçem'cim...
YanıtlaSilKesinlikle katılıyorum..Asla benzerlik yok.Genelleme yapmak çok absürd bir davranış kalıbı bence.Ve tavsiye denilen şeyinde altında sanki bir kibir var gibi :Benim gibi ol,ben o biçim biriyim...Ya da senin aklın yetmez nasıl davranacağını bilmeye, o yüzden sana verdiğim cümleleri uygula vs..
Ama söylediğin gibi.Bizi birbiirimize benzeten şey sorguladığımız şeyler..Benze şeyleri sorguladığımızda birbirimizden bir şeyler bulabiliyoruz sanki..
Ve ben bu hayatta şu ana kadar neyi çok iyi algıladım biliyor musun? Sartre'nin de dediği gibi:"Yalnızlık insanın çevresinde başka insanların bulunmaması değildir.Yalnızlık insanın düşüncelerini paylaşacağı başka insanlar bulamamasıdır.."