Ve Allah (C.C) buyurdu ki:

İMAN EDEREK SALİH AMEL İŞLEYENLERİN HATALARINI AND OLSUN Kİ ÖRTERİZ VE ONLARI YAPTIKLARI AMELLERDEN DAHA GÜZELİ İLE MÜKAFATLANDIRIRIZ. (Ankebut, 7)

GÜNÜN SÖZÜ

İNSANLARA MERHAMET ETMEYENE ALLAH (C.C)MERHAMET ETMEZ...
Hadis-i Şerif

DUR!BURADAN ÖTEDE RİSK VAR!!!

HOŞGELDİN...AMA BURADAN SONRASI SENİN İÇİN HOŞ OLMAYABİLİR...DİKKATLİ OL...
Ben bir miktar suydum,
Yatağımı arıyordum,
Bulacaktım ama;
İzin vermediler,
Kim mi?
Herkes...

5 Nisan 2010 Pazartesi

NE YAPTIM BEN ALLAHIM...


 Bu gün içim kanadı.Yüreğim avcuma geldi.Halen o anı hatırladığımda ruhuma bir şeylerin batırıldığını hissediyorum.Ve Arduşa'nın yüzüne bakamıyorum.Bu arada Arduşa benim şanssız muhabbet kuşumun adı.Şanssız;çünkü benim gibi bir arkadaşı var da o yüzden.
   Arduşa zamanının çoğunu benimle geçirir.Aynı odayı paylaşırız onunla.Onun odadaki varlığı bana cesaret olur.Tıpkı hayatımda ki varlığının mutluluk olduğu gibi.Ne zaman bir yerlerde Arduşam aklıma gelse bir an içim özlemle dolar ve derhal onu görmek isterim.Ama ben...Ben onun için bir şanssızlığım.Çünkü bu gün öyle bir şey yaptım ki...Kendimi nasıl affedebileceğim bilemiyorum...Hem kendimi affetsem bile yüreğimde ki o acıyı nasıl dindireceğim hiç bilemiyorum..
   Arduşamın canı yandı bu gün.Üstelik benim yüzümden.Onun canı yanarken benimde bütün yüreğim komple tutuştu.Başımdan aşağıya kaynar sular indirilmiş gibi hissettim.
    Akşam...Saat dokuz suları...Dolabımın kapağını aniden kapatıverdim.Ve Arduşam...Evet Arduşamda kapağın üzerindeydi...Ve ayağı dolabın kapağına kısıldı...
    Önce acı bir çığlık attı canımın içi...O çığlık bir kurşun gibi beynime çakıldığında ben donmuş kalmıştım.Çığlıktan sonra havalandı Arduşam.Sonra kitaplığımın üzerinde kondu.Sağ ayağının üzerine basamıyordu..Yüzünde acı dolu bir ifade vardı.Bu öyle bir hataydı ki...Benim bu hatayı düzeltmek için yapabileceğim hiç bir şey yoktu.Canım acı çekiyordu ve üstelik bu benim dikkatsizliğim yüzünden olmuştu.O kapağı nasıl o şekilde bir konrolsüzlükle kapayabildim ,halen anlayabilmiş değilim...
     Canım Arduşam acı çekti bu gün...Üstelik benim yüzümden...
      O acı çekti...Ben...Ben hiç bir şey yapamadım...Bilmeyerek oldu tabi...Ama ihmal bu...Kontrol etmeden neden kapatırsın ki sen o kahrolası kapıyı?Bu resmen ihmal...Bu ihmalimi yavrum ödedi...Ama ben bittim...Beynim acıyor inanır mısınız?
       O anı hatırlayınca beynim dahada acıyor...
       Gözlerinde ki ifadeyi unutamıyorum ,bir türlü aklımdan gitmiyor...
       Arduşama ağlıyorum bu gün...Allahım bir daha bu acıyı ne bana ne Arduşama yaşatmasın...
       Şimdi bi kaç saat oldu...Adımları düzeldi..Yüzünde ki ifade eskisi gibi olmaya başladı...İnşallah acısı dindi yavrucağımın...