"Öylesine Bir Öykü"
Öykümüz dört kişi hakkında: HERKES; BİRİSİ; HERHANGİ BİRİ ve HİÇ KİMSE. Yapılması gereken, "ÖNEMLİ BİR İŞ" vardı. Ve HERKES, BİRİSİ'nin bu işi yapacağından emindi. Gerçi işi HERHANGİ BİRİ de yapabilirdi ama, HİÇ KİMSE yapmadı. BİRİSİ buna çok kızdı. Çünkü iş, HERKES'in işiydi. HERKES, HERHANGİ BİRİ'nin yapabileceğini düşünüyordu.
Ama, HİÇ KİMSE, HERKES'in yapamayacağının farkında değildi. Sonunda HERHANGİ BİRİ'nin yapabileceği isi, HİÇ KİMSE yapmadığı için, HERKES, BİRİSİ'ni suçladı...
Öykümüz dört kişi hakkında: HERKES; BİRİSİ; HERHANGİ BİRİ ve HİÇ KİMSE. Yapılması gereken, "ÖNEMLİ BİR İŞ" vardı. Ve HERKES, BİRİSİ'nin bu işi yapacağından emindi. Gerçi işi HERHANGİ BİRİ de yapabilirdi ama, HİÇ KİMSE yapmadı. BİRİSİ buna çok kızdı. Çünkü iş, HERKES'in işiydi. HERKES, HERHANGİ BİRİ'nin yapabileceğini düşünüyordu.
Ama, HİÇ KİMSE, HERKES'in yapamayacağının farkında değildi. Sonunda HERHANGİ BİRİ'nin yapabileceği isi, HİÇ KİMSE yapmadığı için, HERKES, BİRİSİ'ni suçladı...
Başım ağrıdı , başım dödü :) Şaka bir yana güzel bir öyküydü :)
YanıtlaSilteşkkürler eserce...
YanıtlaSilbana bıraktığın enteresan yorum, beni bloguna rüzgar gibi estirdi, sanırım doğru yerdeyim :)
YanıtlaSilhoşgeldin hayal...ben de tam bu huzur verici rüzgar nereden esti acaba diye düşünüyordum:)
YanıtlaSilgelmen beni çok mutlu etti..çok teşekkür ederim...
Şunu belirtmeliyim ben sadece o iki cümleyi okuduktan sonra ki hislerimi ifade ettim...
yorumumun seni memnun etmesinden ayrıca memnun oldum...