Bu gün çok mutluyum..Nedendir bilmiyorum ama çok mutluyum.Sanki hayatımda hiç bir şey yok yolunda gitmeyen.
Sanki bu gün bütün dünyada bir tek bile mutsuz insan yok.
Öyle bir hal-i ruhiyyat içersindeyim ki...Sanki benim için her şeyi başarmak mümkin bu gün.
Allahım diyorum..Her gün böyle olsa.Ben her an kendime böyle güvensem..Yaşamaktan aldığım hazzı hep bu gün kü gibi duysam..Ama bu ruh halinin çokta uzun sürmeyeceğini düşününce mutsuz oluvereceğim geliyor...O yüzden bir sürede olsa bu anın lezzetini yaşamak adına bu düşünceden uzaklaşmak istiyorum...Ama nafile..Başaramıyorum...
Bu gün hiç bir şey yok diğer günlerden farklı olarak...Ama neden bu duygu..Kabıma sığamadığımı hissettiren nedir acaba...
Üstelik az önce bir sınavdan çıktım ve hiçte iç açıcı geçmedi...
Ama sınavda bir şey oldu...Sınıfın en çalışkan ve her şeyi bilen en zeki öğrencisiyle tevafuk eseri önlü arkalı oturmuşuz...Ki ben onun önümde ki sırada oturduğundan bile habersiz kağıtta ki sorulara gömülmüş vaziyetteydim...Dış dünyadan tamamen kopmuş onbeş puanlık bir soruya doğru bir atış yapma kurgusunun çabasındaydım...Sınav zatende topu topu beş soruydu...O önümde oturan zeka küpü şahsiyet sınavın ortasında bir yerde bana döndü ve beşinci sorunun cevabını bilip bilmediğimi sordu...Hönk...Nasıl yani oldum bir an...Sen bölüm birincisisin, bilmiyorsun ve bana soruyorsun...Ama bir yandan da nasıl onore oldum,nasıl...En çalışkan bir soruyu bilememişte bana soruyor...Ah ulan dedim...Şimdi bu sorunun cevabını bilmek vardı...Sana en ince detayına kadar anlatmak vardı...Vallahi kopye vermekten yakalanıp uzaklaştırma almayı bile göze alabilirdim bunun için...Ama maalesef..Olabildiğince ezik ve bende tam sana soracaktım şeklinde bir yüz ifadesiyle "bilmiyorum" dedim...Bu bilmiyorum kelimesi hayatımda kullandığım en ezik bilmiyorumlardan bir tanesi olarak kişisel tarihime bir utanç nüshası olarak geçti...
Şimdi bu mutluluğumun altında yatan neden bu olay olabilir mi?Kesinlikle hayır...
Öyleyse neden mutluyum ben şimdi bu kadar?Acaba çok süper bir şey olacakta hayatımda da onu mu hissediyorum?Geleceği hissederek mutlu olmakta pek mantıklı değil ama..Sonuçta cepten yiyor gibisin...Yarın ve daha sonra seni mutlu edecek bir şeyi erken bir zamanda hissedip mutlu olmak...Güzel bir şey gibi duruyor ama sonuçta o gün o şey olduktan sonra ki mutluluğumdan çalıyor gibiyim şu an....
Aman...Sanırım daha fazla sorgulamasam iyi olacak...Yoksa şimdi depresyona dönüştüreceğim valaahi o mutluluğu?En iyisi bu mutlu halle ben gidip sabaha kadar yarın ki final sınavıma çalışayım...Belki yarın ki sınav iyi geçerde daha mutlu olurum böylelikle...
Ama yine de kafamda bir soru?Ben şu an neden bu kadar mutluyum acaba...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder