HAYATIMI KAZANMALIYIM

    Artık yolun sonuna geldim. Hayatım boyunca hiç yapmadığım bir şeyi çok kısa bir süre sonra yapmaya başlamalıyım.Hem de sürekli olarak, ölene kadar.

    Bahsettiğim şey birazda dünyanın ilginç bir yer olmasıyla ilgili. Ve bu ilginçliği çözebilecek kapasitede bir beynim olmadığı için üzgünüm. Ama çokta önemli değil. Çünkü bu dünyada ki hiç bir canlının yaşamı çözecek düzeyde bir zekası yok. Bu iyi bir şey. Kendimi aptal gibi hissettirmiyor bana en azından.

    Her soruya herkesin verebileceği cevaplar sınırlı.Zaten hayatın ne olduğunu anlamak için kelimelerden çok daha fazlasına ihtiyaç var. Bu da konuşurken yapılamayacak bir şey. Ve en önemlisi bir lisanın içinde ki tüm unsurlar;isimler,sıfatlar ,zarflar,öbekler vs ,bir cümleyi oluşturan her bir şey yapay ve insana ait..Oysa yaradılış ve kader insana ait değil. Sanki insan,zavallı insan kendine ait olanla kendine ait olmayanı açıklayabileceği  yanılgısında. Aslında bana sorarsanız kimsenin bir şeyi açıklamaya falan çalıştığı da yok. Kimsenin bir şeyi düzeltmeye çalıştığı da...Ama herkes bir şeylerin peşinde.Ve evrene hükmeden çelişki yasası insanın ruhunun derinliklerinde. Çelişmeden yaşayamamak gibi halledilmesi imkansız bir sorunumuz var ve hep oldu.Maalesef.

    Yapmak zorunda olduğum şeyse şu ana kadar çoktan gerçekleşmiş olması gereken ama sürekli olarak bir şeylerin araya girip ertelettiği şey: Hayatımı kazanmak.

    Evet!Hayatımı kazanamıyorum maalesef. Başkası benim yerime yapıyor bunu. Babam. İlginç olansa şu: Yıllardır bana maddiyat sağlamaktan bıkmadı,hala da sürdürüyor bunu ve yaşadığı sürecede sürdürecekmiş gibi görünüyor. Bunu niye yapıyor anlayamıyorum.Bu bir iç güdü mü,sevgi mi? Sevilecek pek bir yanım olmadığı için bunun iç güdüsel bir durum olduğunu düşünüyorum,her ne kadar o beni sevdiği için bunu yaptığını söylese de.

    Hayatımı kazanmam konusunda çok önemli bir sorunum var. Bir çok kişiyle konuştum bu konuda. Konuştuğum insanların hiç biri cahil değildi. Her biri belirli bir hayat tecrübesine sahip olmuş insanlardı. Onlarda bir süre babalarının himayesinde yaşadıktan sonra hayata atılıp ekmeklerini çıkaracak işlerle uğraşmaya başlamışlardı. Hatta bazıları o kadar şanssızdılar ki,hiç kimseleri olmadan başlamışlardı hayata. Hiç bilmedikleri ve tanımlayamadıkları bir gücün himayesinde büyüdüler,yetiştiler: Devlet.Belki devlet onlara şefkatli bir anne ve koruyucu bir baba olamadı ama bir çoğunun hayatta kalmasını sağladı. Bir çoğu ,evet hayatta kaldı, ama bir hayatı olduğunu fark etmedi ve yüreğinde, hep birilerine karşı bir öfke taşıdı.Benim tanıdıklarım arasında devletin ebeveynliğine tanıklık etmiş insanlar var. Her biri bana , benzer ya da ortak tavsiyelerde bulundular: "Yaşam güzel evlat.Onun değerini bil.Sen şanslı bir adamsın.Her olumlu şeyi yapmaya imkanın var.Bunun değerini bil." Sorunuma gelince benim için karmaşık olsa da devletin çocukları için çok basit: Hayatımı nasıl kazanacağım?

     Aslında bu soruya cevap vermek fazla zor değil,normalde.Ama insan olarak bazı düşüncelere ve prensiplere sahipseniz ve tabiatınız bazı davranışlarda bulunmaya ve bazı tavırlara maruz kalmaya uygun değilse bu soruya cevap vermek o kadar basit olmuyor.Maalesef.İnsan ilişkileri henüz olması gerekenden bu kadar uzakken bizim gibiler toplumsal yaşama geçişte büyük sıkıntılar yaşar,bu bir gerçek. Bazıları haklı olarak "insan ilişkileri eskiden çok mu iyiydi sanki" diye sorabilir.Belki de dünya hiç bir zaman huzur dolu bir mekan olmadı ve olmayacak.Bunu bilmek,bunu düşünmek ne acı.Savaşarak elde etmek bir şeyleri, ne acı!Savaşın yalnızca cephelerde ,göğüs göğüse olduğuna inanmadım hiç ve bence insanlar yaşamı bir savaşa çevirmişler.Ev de ,sokakta,okulda,sınavlar,ticaret,para kazanma hırsı,mevki tutkusu ve utkusuzluk; her yerde süren kıyasıya bir rekabet.En acısı da her kesin söz birliği etmişçesine savaşa inanması,savaşı kabullenmesi.

    Dünya değişir mi bir gün?Bilinmez.Ama artık bu soru benim zihnimde pek fazla yer kaplamıyor açıkçası.Düşünmem gereken çok daha basit sorularım var.Hayatımı nasıl kazanacağım?gibi.

     Hakikaten nasıl olacak bu,dostum? Haaa?